Kiddy PrintKiddy Print
Kiddy PrintKiddy PrintKiddy PrintKiddy PrintKiddy Print

Sizin Ebeveynlik Stiliniz Hangisi?

Ebeveynlik, hem sevgi hem de sabırla dolu, bir o kadar da zorlu bir yolculuktur. Kurallar, sevgiler, sınırlar ve bazen karmaşık hislerle geçen bu süreçte her ebeveynin farklı bir yaklaşımı vardır. Ancak asıl mesele şu: Çocuğunuz için doğru dengeyi nasıl kuruyorsunuz? Hadi, ebeveynlik stillerine göz atalım!

Otoriter Ebeveynlik: "Sözümden Çıkma!" Diyenler

Otoriter ebeveynler, her şeyin kurallara uygun olmasını ister. Tartışmaya açık olmayan bir “Ben söyledim, bu kadar!” tarzıyla hareket ederler. Çocuklar kurallara uymak zorundadır, aksi takdirde ceza kapıdadır. Sevgi mi? Tabii ki var ama genelde katı disiplinin gölgesinde kalır.

Örnek: Ayşe’nin hikayesi.

Ayşe’nin annesi ve babası, onu çok sever ama kurallar onlar için kutsaldır. “Akşam 8’den sonra televizyon izlemek yasak!” derler ve bu konuda asla esneklik göstermezler. Ayşe, kurallara uyar ama bazen neden uyduğunu anlamaz. Bu durum, ileride Ayşe’nin başkalarının beklentilerini karşılamaya fazla odaklanıp kendi ihtiyaçlarını göz ardı etmesine yol açabilir.

Ebeveynlik Tüyosu: Kurallar koyarken, çocuğunuza bu kuralların neden önemli olduğunu açıklayın. Sadece uyumak için değil, sağlıklı büyümesi için televizyonun sınırlı tutulduğunu bilmesi, kurallara olan direncini azaltacaktır.

İzin Verici (Müsamahakar) Ebeveynlik: "Ne İstersen Yap" Diyenler

Bu modelde kurallar neredeyse yoktur. Çocuk ne isterse yapılır, her isteği yerine getirilir. Ama bu yaklaşım, kısa vadede mutlu gibi görünse de uzun vadede pek işe yaramaz. Çünkü sınırlar, çocukların kendilerini güvende hissetmesi için gereklidir.

Örnek: Mehmet’in hikayesi.

Mehmet’in anne ve babası, “Aman çocuk üzülmesin, istediği gibi büyüsün,” diyerek neredeyse hiçbir kural koymaz. Mehmet tablet başında saatler geçirir, gece geç saatlere kadar ayakta kalır ve istediği her şeyi anında elde eder. Ancak bu özgürlük, Mehmet’in sınırlarını öğrenmesini engeller. Büyüdüğünde küçük hayal kırıklıklarıyla bile baş etmekte zorlanır.

Ebeveynlik Tüyosu: Sevgi gösterirken sınır koymayı ihmal etmeyin. Çocuğunuza hayır dediğinizde, ona ne kadar değer verdiğinizi hissettirin. Örneğin, “Bu oyuncağı şimdi alamayız, ama istersen önümüzdeki hafta tekrar konuşalım,” diyebilirsiniz.

Yetkin (Demokratik) Ebeveynlik: "Hem Sevgi Hem Disiplin" Diyenler

Kuralların ve sevginin mükemmel dengesi! Yetkin ebeveynler, hem çocuklarının ihtiyaçlarını dikkate alır hem de sınırlarını öğretir. Bu modelde, iletişim önemlidir. Çocuklar neden kuralların var olduğunu anlar ve görüşlerini dile getirme fırsatı bulur.

Örnek: Elif’in hikayesi.

Elif’in ailesi, ekran süresini günde 1 saatle sınırlar. Ancak bunu yaparken Elif’in duygularını da dinlerler. “Biliyorum bu kısıtlama seni biraz üzüyor, ama gözlerinin yorulmaması için bu kuralı koyduk,” derler. Elif, kendisinin de söz hakkı olduğunu hisseder ve kurallara daha kolay uyum sağlar. Bu yaklaşım, Elif’in büyüdüğünde kendine güvenli ve sorumluluk sahibi bir birey olmasına yardımcı olur.

Ebeveynlik Tüyosu: Çocuğunuzla empati kurarak konuşun. Örneğin, “Evet, biraz canın sıkılmış olabilir ama bu kural seni korumak için,” gibi bir açıklama, hem duygularını anlamanızı sağlar hem de kuralların neden gerekli olduğunu kavratır.

İhmalkar Ebeveynlik: "Kendi Haline Bırak" Diyenler

İhmalci ebeveynler, genellikle çocuklarının hayatına pek dahil olmaz. Bu durum, çocukların kendilerini değersiz hissetmesine ve duygusal bağ kurmakta zorlanmasına yol açabilir.

Örnek: Ahmet’in hikayesi.

Ahmet’in ailesi, iş yoğunluğu nedeniyle onunla pek vakit geçirmez. Ahmet, duygularını paylaşacak birine ihtiyaç duyduğunda yalnız kalır. Bu ilgi eksikliği, Ahmet’in ileride kendine güvenini zedeleyebilir ve sağlıklı ilişkiler kurmasını zorlaştırabilir.

Ebeveynlik Tüyosu: Günlük hayatın yoğunluğunda çocuklarınıza vakit ayırmayı unutmayın. Bazen 10 dakikalık bir sohbet bile onların ne kadar değerli olduğunu hissettirmeye yeter.

Kiddy Print
Her çocuk, doğru destekle parlayabilir.
Her çocuk, keşfedilmeyi bekleyen bir hazine taşır.
Öğrenme, sevgi ve destekle güçlenir.
Her çocuk özeldir. Disleksi bir engel değil, farklı bir öğrenme yoludur
Sağlıklı seçimler, mutlu bir gelecek yaratır.
Sabır ve sevgiyle her zorluk aşılır.
Çocuk istismarı bir insanlık suçudur!
Her adım, büyümenin bir parçasıdır.
Anlamak, iyileşmenin ilk adımıdır.
Doğru zamanda atılan bir adım, hayatları değiştirir.
Her yolculuk doğru bir başlangıçla başlar.
Çocukların tuvalet eğitimini tabusuz bir şekilde öğrenmesi için rahat bir ortam yaratın. Her çocuğun hızı farklıdır.
Ebeveynlikte otoriter, demokratik veya izin verici yaklaşımlar arasındaki farkları anlamak, doğru dengeyi kurmaya yardımcı olur.
Çocuklar kendileriyle ilgili olumsuz bir "iç ses" geliştirebilirler ve bu ses, onların özgüvenini baltalayabilir.
Sadece “Yap bunu!” demekten öte, onlara “Bunu neden yapman gerektiğini birlikte keşfedelim” demeli.
Bu bıkmışlık hissi sizi kötü bir ebeveyn yapmaz, sadece insan olduğunuzu hatırlatır. Yani, nefes almanız gerekiyorsa, bir suç işlemiş gibi hissetmeyin.
Ekran süresini sınırlandırmak ve kaliteli içerik seçmek, çocukların sağlıklı gelişimi için gereklidir. Örnek olmak önemlidir.
Çocuklara interneti doğru kullanmayı öğretmek, onları bilinçli ve sorumlu bireyler yapar. Yasak yerine rehberlik önemlidir.
Sevgiyle belirlenen sınırlar, çocukların özgüvenini artırır ve sağlıklı bireyler olmalarını destekler.
Ebeveyn öfkesi, bilinçli farkındalık ve duraklama stratejileri ile kontrol altına alınabilir. Kendinizi affedin ve ilerleyin.
Çocukların yalan söylemesinin ardında genellikle bir öğrenme süreci ve gelişimsel nedenler yatar.
Güç, kontrol ya da çatışma temalarının oyunlarda öne çıktığını fark ettiğinizde, yargılamaktan kaçınıp, bu süreçlere açıklıkla yaklaşmak oldukça önemlidir.
Çocuklar bir noktada büyüyüp cezaları umursamayacak hale gelirler!
Unuymayın bütün duygular normaldir, önemli olan bu duygularla nasıl başa çıktığınızdır.
Anne, çok çirkinim," gibi cümleler, ebeveynlerin sıklıkla karşılaştığı durumlardan biridir.
Çocukların yaşadıkları sosyal zorlukları ve duygusal iniş çıkışları paylaşmaya ihtiyaçları vardır. Ebeveyn olarak ilk görevimiz, onları yargılamadan dinleyebileceğimiz bir alan sunmak.
Açık uçlu oyuncakların belirli bir bitiş noktası yoktur. Bu yüzden çocuklar bu oyuncaklarla yaratıcılıklarını ve problem çözme becerilerini geliştirebilirler.
Eğer bir çocuk öfke nöbeti geçirirse, genellikle birisi görev taleplerini değiştirir, işi kolaylaştırır veya minimum uyum sağlamalarına razı olur. Bu da çocuğun bu davranışı tekrarlamasına yol açar.
Patlama sırasında çocuklar kontrolü kaybedebilirler, bu yüzden o an yapılacak fazla bir şey yoktur. Patlama geçtiğinde, kısa ve net cümlelerle durumu yönetin.
Son verilere göre, otizm spektrum bozukluğunun (OSB) ortalama tanı yaşı 5 veya 6 civarındadır, ancak 12 aylık kadar küçük çocuklarda bile tanı konulabilir.
alnız olmadığınızı unutmayın. Birçok genç, benzer kaygı bozukluklarıyla mücadele ediyor. Nasıl hissettiğinizi birine anlatmak cesaret gerektirebilir, ancak bu engeli aştığınızda sizi dinlemek ve destek olmak isteyen insanlar olacaktır.
Instagram, Facebook ve benzeri platformlarda en çok zaman geçiren gençlerin, en az zaman geçirenlere göre %13 ila %66 daha yüksek oranda depresyon yaşıyor.
Doğru stratejilerle sınıf ortamını daha verimli hale getirebilir ve çocuğunuzun potansiyelini en üst düzeye çıkarmasına yardımcı olabilirsiniz
DEHB'li çocuklar genellikle yaratıcı, mükemmel problem çözücüler ve sıradışı düşünen bireylerdir.
"Öfke nöbetleri ve krizler, tıpkı ateş gibi, birçok farklı problemden kaynaklanabilir ve onları durdurmak için neyin tetiklediğini anlamamız gerekir."
Çocuklar düzenli olarak duygusal patlamalar yaşıyorsa, ilk adım, çocuğunuzun davranışını tetikleyen şeyleri anlamaktır.
Dağınık yazı tembellik işareti olarak görebileceğini unutmayın. Ancak genellikle durum böyle değildir.
"Onun tek annesi/babası sizsiniz". O değil, "biz" değişirsek; çocuklarımızın da gelişip büyüyebileceği sağlıklı bir alan yaratabiliriz.
"Psikiyatrik bir durum yok ya, biz psikoloğa gittik." Bu, duyduğumuz en yaygın yanlışlardan biri. Görmezden gelmek sadece sorunu büyütür.
"Zorlandığını gördüğünüzde" önyargılarınızı ve korkularınızı bir yana bırakın. Psikolojik destek almasını sağlayın.
Davranım bozukluğu, çocukların kasıtlı zarar verme ve kuralları çiğneme gibi davranışlarla kendini gösterir ve duygusuz-empati yoksunu özellikler içerebilir.
Çocuklarda OKB, tekrar eden düşünceler (obsesyonlar) ve zorlayıcı davranışlarla (kompulsiyonlar) kendini gösterir, terapi ve bazen ilaç tedavisi ile yönetilebilir.
Karşıt olma-karşı gelme bozukluğu (KOKGB), çocukların otoriteye karşı sürekli olarak tartışma ve inatçılık sergilemesiyle kendini gösterir; tedavi için davranış terapisi önerilir.
Çocuk istismarı ve şiddet, çocukların fiziksel ve duygusal gelişimini olumsuz etkiler, ancak doğru destekle çocukların toparlanması mümkündür.
DEHB, çocukluk döneminde başlayan ve dikkat, hiperaktivite, dürtüsellik gibi zorluklarla kendini gösteren bir bozukluktur, ancak doğru tedavi ile yönetilebilir
Disleksi, okuma ve yazmada zorluklara yol açan kalıcı bir durumdur, ancak doğru yöntemlerle bireylerin gelişimi desteklenebilir.
İfade edici dil bozukluğu, çocukların düşüncelerini anlatmada zorluk yaşadığı bir durumdur ve erken müdahale ile çözülebilir.
Çocuklarda depresyon ciddi bir sağlık sorunudur, erken teşhis ve tedavi ile hayat kalitesi artırılabilir, ancak toplumda bu konuda farkındalık yeterli değildir.
Normal kaygı, günlük yaşamın bir parçasıyken, kaygı bozukluğu daha yoğun ve sürekli bir problem olarak günlük hayatı etkiler.
"Otizm (ASD), sosyal iletişim ve davranışlarda zorluklara yol açan nörolojik bir bozukluktur. Erken teşhis ve doğru tedaviyle bireylerin bağımsız yaşam sürmeleri desteklenebilir."
"Çocuklarda uyku düzeni ve sağlıklı alışkanlıklar, gelişim için kritik önemdedir. Yaşa göre uyku süreleri ve sağlıklı uyku rutinleri ile çocukların uykusunu optimize edin."
"Zihinsel yetersizlik, bireyin bilişsel ve günlük yaşam becerilerinde zorluklar yaşadığı bir durumdur. Erken teşhis ve doğru destek, bireyin bağımsız bir yaşam sürmesine yardımcı olabilir."
"Çocuklarda anksiyete belirtilerini nasıl fark edebileceğinizi ve evde, okulda nasıl yardımcı olabileceğinizi keşfedin. Stratejiler ve ipuçları ile çocuğunuzu destekleyin."

Dr. Ayşegül Tonyalı

Çocuk ve ergen psİkiatrİstİ

Aşırı Müdahaleci Ebeveynlik: "Her Şeyi Ben Çözerim" Diyenler

Bu ebeveynler, çocuklarının hayatında hiçbir boşluk bırakmaz. Ev ödevinden arkadaş seçimlerine kadar her detayı kontrol ederler. Amaçları iyi niyetlidir: Çocuklarını korumak. Ancak bu tarz, çocukların bağımsızlık geliştirmesini engeller.

Örnek: Zeynep’in hikayesi.

Zeynep’in annesi, onun her problemine anında müdahale eder. Örneğin, komşuları Zeynep’e bir soru sorduğunda , Zeynep yerine yanıtlar. Bu durum, Zeynep’in kendini ifade etme becerilerinin gelişmesine engel olur.

Ebeveynlik Tüyosu: Çocuğunuzun sorunlarına hemen müdahale etmek yerine, “Sence bu durumda ne yapabiliriz?” gibi sorularla ona çözüm bulmayı öğretin. Hatalar, öğrenmenin en iyi yoludur.

Hangisi Sizin Stilinize Uygun?

Ebeveynlik bir sanattır, bilim değil. Her çocuğun farklı ihtiyaçları, her ailenin kendine has dinamikleri vardır. Bu yüzden “tek bir doğru” yoktur. Bazen kuralların önemli olduğu durumlar olur, bazen sevginin her şeyin önüne geçtiği anlar.

Unutmayın, önemli olan çocuğunuzu sevmek, onu anlamak ve onun yanında olduğunuzu hissettirmektir. Ve hata yapmak mı? Bu yolculuğun bir parçası! Kim bilir, belki de bir gün çocuğunuz, “Anne/Baba, sen gerçekten harikasın,” dediğinde, tüm o zorlu günler bir tebessüme dönüşecektir..