Otizm, çocuğun dünyayla iletişim kurma ve etkileşim biçimini etkileyen bir gelişimsel bozukluktur. Son verilere göre, otizm spektrum bozukluğunun (OSB) ortalama tanı yaşı 5 veya 6 civarındadır, ancak 12 aylık kadar küçük çocuklarda bile tanı konulabilir. Bu belki size oldukça erken gelebilir, ancak otizm yaşam boyu süren ve erken başlayan bir durumdur. Erken tanı, çocukların 5 yaşından önce gerçekleşen kritik gelişim döneminde ihtiyaç duydukları desteği almalarını sağlar.
Bazı uzmanlar, 6 aylık bebeklerde bile otizmin belirtilerinin görülebileceğini belirtiyorlar. Tabii ki her çocuk için bu geçerli olmayabilir, ancak genel olarak çoğu çocukta otizme bağlı semptomlar 6 ay ile 3 yaş arasında ortaya çıkar. Ancak bebeklerde ve küçük çocuklarda otizmin bu belirtilerini fark etmek zor olabilir—neye bakmanız gerektiğini bilmiyorsanız tabii.
Otizmin İki Ana Belirtisi
Her yaşta, otizmin belirtileri iki ana kategoride toplanır: sosyal-iletişim zorlukları ve kısıtlayıcı, tekrarlayan davranışlar (RRB'ler). Çok küçük çocuklarda bile, tipik sosyal-iletişim becerilerinin eksikliğini ve alışılmadık davranışların varlığını görebiliriz. Otizm, diğer bazı durumlarla benzer özellikler paylaşır, bu yüzden sık sık yanlış tanı konabilir veya tanı gecikebilir. Ancak otizmli çocuklar, her iki kategoriden de belirtiler gösterirler.
Sosyal-İletişim Zorlukları
Örneğin, bazı çocuklar konuşmada gecikme yaşayabilir, işaret etme veya jest yapma konusunda zorluk çekebilir, ses ve tonlamalar çıkarmayabilir. Ebeveynler genellikle sosyal iletişim dönüm noktalarını bilmezler. Bu dönüm noktaları ince farklar içerir, ancak iletişim ve dilin yapı taşlarıdır.
Otizmli çocuklar, dil öncesi sosyal iletişim becerilerini akranlarına göre daha geç ve düzensiz bir hızda geliştirirler. Örneğin, otizmli bebekler, bakıcılarının yüzlerini yabancılardan ayırt etmekte zorlanabilir veya göz teması kurmaktan kaçınabilir—sosyal iletişim eksikliğinin en erken göstergelerinden ikisi.
Araştırmalar, sınırlı jest kullanımının bebekler ve çok küçük çocuklarda otizmin en belirgin işaretlerinden biri olduğunu gösteriyor. Jestler, konuşma ve dil gelişimiyle yakından ilişkilidir. Çocuklar konuşmayı öğrenmeden önce, düşüncelerini ve isteklerini ifade etmek için genellikle jestleri kullanarak iletişim kurarlar.
Ebeveynlerin Dikkat Etmesi Gereken İletişim Belirtileri
-İşaret Etme: Otizmli bebekler, tipik gelişim gösteren çocuklara göre daha az işaret etme eğilimindedir—açık avuç içiyle veya işaret parmağıyla. Çocuklar genellikle "Onu istiyorum" demek için işaret ederler. Bu, isteme işaretidir. Bazı otizmli çocuklar, işaret etmek yerine yetişkinin elini bir araç olarak kullanabilir; bu duruma "el yönlendirmesi" denir.
-Gösterme ve Verme: Çocuklar bazen "Şuna bak!" demek için nesnelere işaret ederler. Bu, bildirme işaretidir ve ortak dikkat denilen önemli bir beceriyi geliştirir. Otizmli çocuklar nesnelere çok ilgi duyabilir, ancak bunları başkalarına gösterme veya verme eğiliminde olmayabilirler.
-Jest + Konuşma Kombinasyonları: Bazı dil becerileri kazanmış küçük çocuklar, jest ve kelime kombinasyonları kullanmaya başlayabilirler, örneğin "daha fazla" deyip bir bardak meyve suyuna işaret etmek gibi. Bu, ekleyici jest olarak adlandırılır ve otizmli çocuklar için özellikle zorlayıcı bir beceridir.
Tekrarlayan ve Kısıtlayıcı Davranışlar
RRB'ler, otizmli kişilerde genel nüfusa göre daha sık görülen davranış kalıplarıdır. El çırpma, dönme veya belirli bir beden duruşunu koruma gibi davranışları içerirler. Ayrıca çocuğun oyuncaklarıyla alışılmadık şekilde oynaması, belirli bir ilgi alanına saplantılı olması ve duyusal işleme sorunlarını da kapsar.
Otizmli çocuklarda, RRB'ler yoğun ve dar odaklı davranışlardır ve dünyayla etkileşim biçimlerini şekillendirir. Örneğin, bir çocuk etrafındaki diğer insanların odaklandığı şeylerden ziyade kendi ilgilendiği şeye daha fazla odaklandığı için neleri kaçırıyor?