Kiddy PrintKiddy Print
Kiddy PrintKiddy PrintKiddy PrintKiddy PrintKiddy Print

Çocuklarda Öfke Nöbetleri ve Aşırı Tepkiler: Ne Zaman Endişelenmelisiniz?

Çoğu çocuk zaman zaman öfke nöbetleri veya duygusal patlamalar yaşayabilir. Bazen hayal kırıklığına uğradıklarında sert tepki verebilir veya yapmak istemedikleri bir şey istendiğinde inatçı davranabilirler. Ancak çocuklar bu davranışları sık sık sergiliyor ve çoğu zaman öfkelerini kontrol edemiyorlarsa, bu durum tipik bir davranışın ötesinde olabilir.

Endişelenmeniz Gereken İşaretler:

-Çocuğunuzun öfke nöbetleri ve patlamaları, gelişimsel olarak beklenen yaşın (yaklaşık 7-8 yaş) ötesine geçiyorsa,

-Davranışları kendisine veya başkalarına zarar veriyorsa,

-Okulda ciddi sorunlara yol açıyorsa ve öğretmenler kontrol edilemez olduğunu bildiriyorsa,

-Davranışları, diğer çocuklarla iyi geçinmesini engelliyorsa ve oyun buluşmalarından veya doğum günü partilerinden dışlanıyorsa,

-Öfke nöbetleri ve inatçılığı evde çok fazla çatışmaya ve aile hayatının bozulmasına neden oluyorsa,

-Öfkesini kontrol edemediği için üzgünse ve bu durum kendisini kötü hissettiriyorsa.

Çocuklarda Öfkeyi Anlamak

Çocuklar düzenli olarak duygusal patlamalar yaşıyorsa, genellikle bu bir sıkıntının belirtisidir. İlk adım, çocuğunuzun davranışını tetikleyen şeyleri anlamaktır. Altta yatan birçok olası neden vardır:

DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu):

DEHB'li birçok çocuk, özellikle dürtüsellik ve hiperaktivite yaşayanlar, davranışlarını kontrol etmekte zorlanırlar. Talimatlara uymak veya bir etkinlikten diğerine geçmek onlar için çok zor olabilir ve bu da onları inatçı ve öfkeli gösterir. DEHB'li çocukların %50'den fazlası, aynı zamanda inatçılık ve duygusal patlamalar sergiler. Dikkatlerini toplayamama ve görevleri tamamlayamama, öfke nöbetlerine, tartışmalara ve güç mücadelelerine yol açabilir.

Kaygı:

Öfkeli ve inatçı görünen çocuklar, genellikle şiddetli ve fark edilmeyen bir kaygı yaşarlar. Çocuğunuz kaygı yaşıyorsa, özellikle bunu saklıyorsa, onu rahatsız eden durumlarla başa çıkmakta zorlanabilir ve örneğin okulda talepler onun baş edemeyeceği bir baskı oluşturduğunda sert tepki verebilir. Kaygı uyandıran bir durumda, çocuğunuzun "savaş veya kaç" içgüdüsü devreye girebilir—öfkelenebilir veya şiddetli bir korku kaynağından kaçınmak için bir şeyi yapmayı reddedebilir.

Travma veya İhmal:

Okulda sergilenen birçok olumsuz davranış, evde yaşanan travma, ihmal veya kaosun sonucudur. Evde güvende hissetmeyen ve mücadele eden çocuklar, okulda zorba veya agresif davranışlar sergileyebilirler. Özellikle DEHB'si olan ve aynı zamanda travma yaşamış çocuklar risk altındadır.

Öğrenme Problemleri:

Çocuğunuz okulda veya ödev yaparken sürekli sorun çıkarıyorsa, henüz tanısı konulmamış bir öğrenme bozukluğu olabilir. Örneğin, matematikte çok zorlanıyor ve matematik problemleri onu çok hayal kırıklığına uğratıyor olabilir. Yardım istemek yerine, ödevi yırtabilir veya gerçek sorunlarından uzaklaşmak için başka bir çocukla kavga başlatabilir.

Duyusal İşleme Sorunları:

Bazı çocuklar, çevrelerinden gelen duyusal bilgileri işlemekte zorlanırlar. Çocuğunuz uyarana karşı aşırı hassas veya duyarsızsa, "kaşıntılı" giysiler, fazla ışık veya gürültü gibi şeyler onu rahatsız edebilir, kaygılandırabilir, dikkatini dağıtabilir veya bunaltabilir. Bu da size veya diğer bakım verenlere açık bir nedeni olmayan öfke nöbetlerine yol açabilir.

Otizm:

Otizm spektrumundaki çocuklar da sık sık yoğun öfke patlamalarına yatkındır. Çocuğunuz spektrumda ise, tutarlı bir rutine ihtiyaç duyabilir ve beklenmedik herhangi bir değişiklik onu tetikleyebilir. Duyusal sorunları, aşırı uyarılmaya neden olarak, enerjisi tükenene kadar süren bir öfke nöbetine yol açabilir. Ayrıca, ne istediklerini veya ihtiyaç duyduklarını ifade etmek için dil ve iletişim becerilerinden yoksun olabilirler.

"Öfkeli" Bir Çocuğa Nasıl Yardımcı Olabilirsiniz?

İlaçlar, inatçı davranışları veya saldırganlığı mutlaka düzeltmez; ancak DEHB, kaygı ve diğer bozuklukların semptomlarını azaltabilir ve bu davranışlar üzerinde çalışmak için uygun koşulları oluşturabilir. Ebeveynlerin ve çocukların birlikte sorunlu davranışı dizginlemek için çalıştığı davranışsal yaklaşımlar, durumu iyileştirmede kilit rol oynar.

Tetikleyicileri Bulun

Öfkeyi yönetmenin ilk adımı, çocuğunuzun patlamalarını tetikleyen etmenleri anlamaktır. Örneğin, okula gitmek için evden çıkmak sürekli bir sorun ise, çözümler arasında zaman uyarıları vermek, kıyafetleri bir gece önceden hazırlamak, duş aldırmak ve daha erken uyanmak olabilir. Bazı çocuklar için görevleri adımlara bölmek faydalı olabilir.

Tutarlı Ebeveynlik

Çocuğunuzun inatçılığı ve duygusal patlamaları olduğunda, ebeveyn veya bakım verenin tepkisi, bu davranışın tekrar meydana gelme olasılığını etkiler.

Eğer çocuğunuzun davranışı kontrolden çıkmışsa veya büyük sorunlara neden oluyorsa, adım adım ilerleyen ebeveyn eğitim programlarını denemek iyi bir fikir olabilir. Bu programlar, çocuğunuzda teşvik etmek istediğiniz davranışları olumlu bir şekilde pekiştirmenizi ve caydırmak istediğiniz davranışlar için tutarlı sonuçlar vermenizi öğretir. Çoğu çocuk, güvenebilecekleri sakin ve tutarlı ebeveyn tepkileriyle daha yapılandırılmış bir ilişkiye iyi yanıt verir.

Kiddy Print
Her çocuk, doğru destekle parlayabilir.
Her çocuk, keşfedilmeyi bekleyen bir hazine taşır.
Öğrenme, sevgi ve destekle güçlenir.
Her çocuk özeldir. Disleksi bir engel değil, farklı bir öğrenme yoludur
Sağlıklı seçimler, mutlu bir gelecek yaratır.
Sabır ve sevgiyle her zorluk aşılır.
Çocuk istismarı bir insanlık suçudur!
Her adım, büyümenin bir parçasıdır.
Anlamak, iyileşmenin ilk adımıdır.
Doğru zamanda atılan bir adım, hayatları değiştirir.
Her yolculuk doğru bir başlangıçla başlar.
Çocukların tuvalet eğitimini tabusuz bir şekilde öğrenmesi için rahat bir ortam yaratın. Her çocuğun hızı farklıdır.
Ebeveynlikte otoriter, demokratik veya izin verici yaklaşımlar arasındaki farkları anlamak, doğru dengeyi kurmaya yardımcı olur.
Çocuklar kendileriyle ilgili olumsuz bir "iç ses" geliştirebilirler ve bu ses, onların özgüvenini baltalayabilir.
Sadece “Yap bunu!” demekten öte, onlara “Bunu neden yapman gerektiğini birlikte keşfedelim” demeli.
Bu bıkmışlık hissi sizi kötü bir ebeveyn yapmaz, sadece insan olduğunuzu hatırlatır. Yani, nefes almanız gerekiyorsa, bir suç işlemiş gibi hissetmeyin.
Ekran süresini sınırlandırmak ve kaliteli içerik seçmek, çocukların sağlıklı gelişimi için gereklidir. Örnek olmak önemlidir.
Çocuklara interneti doğru kullanmayı öğretmek, onları bilinçli ve sorumlu bireyler yapar. Yasak yerine rehberlik önemlidir.
Sevgiyle belirlenen sınırlar, çocukların özgüvenini artırır ve sağlıklı bireyler olmalarını destekler.
Ebeveyn öfkesi, bilinçli farkındalık ve duraklama stratejileri ile kontrol altına alınabilir. Kendinizi affedin ve ilerleyin.
Çocukların yalan söylemesinin ardında genellikle bir öğrenme süreci ve gelişimsel nedenler yatar.
Güç, kontrol ya da çatışma temalarının oyunlarda öne çıktığını fark ettiğinizde, yargılamaktan kaçınıp, bu süreçlere açıklıkla yaklaşmak oldukça önemlidir.
Çocuklar bir noktada büyüyüp cezaları umursamayacak hale gelirler!
Unuymayın bütün duygular normaldir, önemli olan bu duygularla nasıl başa çıktığınızdır.
Anne, çok çirkinim," gibi cümleler, ebeveynlerin sıklıkla karşılaştığı durumlardan biridir.
Çocukların yaşadıkları sosyal zorlukları ve duygusal iniş çıkışları paylaşmaya ihtiyaçları vardır. Ebeveyn olarak ilk görevimiz, onları yargılamadan dinleyebileceğimiz bir alan sunmak.
Açık uçlu oyuncakların belirli bir bitiş noktası yoktur. Bu yüzden çocuklar bu oyuncaklarla yaratıcılıklarını ve problem çözme becerilerini geliştirebilirler.
Eğer bir çocuk öfke nöbeti geçirirse, genellikle birisi görev taleplerini değiştirir, işi kolaylaştırır veya minimum uyum sağlamalarına razı olur. Bu da çocuğun bu davranışı tekrarlamasına yol açar.
Patlama sırasında çocuklar kontrolü kaybedebilirler, bu yüzden o an yapılacak fazla bir şey yoktur. Patlama geçtiğinde, kısa ve net cümlelerle durumu yönetin.
Son verilere göre, otizm spektrum bozukluğunun (OSB) ortalama tanı yaşı 5 veya 6 civarındadır, ancak 12 aylık kadar küçük çocuklarda bile tanı konulabilir.
alnız olmadığınızı unutmayın. Birçok genç, benzer kaygı bozukluklarıyla mücadele ediyor. Nasıl hissettiğinizi birine anlatmak cesaret gerektirebilir, ancak bu engeli aştığınızda sizi dinlemek ve destek olmak isteyen insanlar olacaktır.
Instagram, Facebook ve benzeri platformlarda en çok zaman geçiren gençlerin, en az zaman geçirenlere göre %13 ila %66 daha yüksek oranda depresyon yaşıyor.
Doğru stratejilerle sınıf ortamını daha verimli hale getirebilir ve çocuğunuzun potansiyelini en üst düzeye çıkarmasına yardımcı olabilirsiniz
DEHB'li çocuklar genellikle yaratıcı, mükemmel problem çözücüler ve sıradışı düşünen bireylerdir.
"Öfke nöbetleri ve krizler, tıpkı ateş gibi, birçok farklı problemden kaynaklanabilir ve onları durdurmak için neyin tetiklediğini anlamamız gerekir."
Çocuklar düzenli olarak duygusal patlamalar yaşıyorsa, ilk adım, çocuğunuzun davranışını tetikleyen şeyleri anlamaktır.
Dağınık yazı tembellik işareti olarak görebileceğini unutmayın. Ancak genellikle durum böyle değildir.
"Onun tek annesi/babası sizsiniz". O değil, "biz" değişirsek; çocuklarımızın da gelişip büyüyebileceği sağlıklı bir alan yaratabiliriz.
"Psikiyatrik bir durum yok ya, biz psikoloğa gittik." Bu, duyduğumuz en yaygın yanlışlardan biri. Görmezden gelmek sadece sorunu büyütür.
"Zorlandığını gördüğünüzde" önyargılarınızı ve korkularınızı bir yana bırakın. Psikolojik destek almasını sağlayın.
Davranım bozukluğu, çocukların kasıtlı zarar verme ve kuralları çiğneme gibi davranışlarla kendini gösterir ve duygusuz-empati yoksunu özellikler içerebilir.
Çocuklarda OKB, tekrar eden düşünceler (obsesyonlar) ve zorlayıcı davranışlarla (kompulsiyonlar) kendini gösterir, terapi ve bazen ilaç tedavisi ile yönetilebilir.
Karşıt olma-karşı gelme bozukluğu (KOKGB), çocukların otoriteye karşı sürekli olarak tartışma ve inatçılık sergilemesiyle kendini gösterir; tedavi için davranış terapisi önerilir.
Çocuk istismarı ve şiddet, çocukların fiziksel ve duygusal gelişimini olumsuz etkiler, ancak doğru destekle çocukların toparlanması mümkündür.
DEHB, çocukluk döneminde başlayan ve dikkat, hiperaktivite, dürtüsellik gibi zorluklarla kendini gösteren bir bozukluktur, ancak doğru tedavi ile yönetilebilir
Disleksi, okuma ve yazmada zorluklara yol açan kalıcı bir durumdur, ancak doğru yöntemlerle bireylerin gelişimi desteklenebilir.
İfade edici dil bozukluğu, çocukların düşüncelerini anlatmada zorluk yaşadığı bir durumdur ve erken müdahale ile çözülebilir.
Çocuklarda depresyon ciddi bir sağlık sorunudur, erken teşhis ve tedavi ile hayat kalitesi artırılabilir, ancak toplumda bu konuda farkındalık yeterli değildir.
Normal kaygı, günlük yaşamın bir parçasıyken, kaygı bozukluğu daha yoğun ve sürekli bir problem olarak günlük hayatı etkiler.
"Otizm (ASD), sosyal iletişim ve davranışlarda zorluklara yol açan nörolojik bir bozukluktur. Erken teşhis ve doğru tedaviyle bireylerin bağımsız yaşam sürmeleri desteklenebilir."
"Çocuklarda uyku düzeni ve sağlıklı alışkanlıklar, gelişim için kritik önemdedir. Yaşa göre uyku süreleri ve sağlıklı uyku rutinleri ile çocukların uykusunu optimize edin."
"Zihinsel yetersizlik, bireyin bilişsel ve günlük yaşam becerilerinde zorluklar yaşadığı bir durumdur. Erken teşhis ve doğru destek, bireyin bağımsız bir yaşam sürmesine yardımcı olabilir."
"Çocuklarda anksiyete belirtilerini nasıl fark edebileceğinizi ve evde, okulda nasıl yardımcı olabileceğinizi keşfedin. Stratejiler ve ipuçları ile çocuğunuzu destekleyin."

Dr. Ayşegül Tonyalı

Çocuk ve ergen psİkiatrİstİ

Ebeveyn Eğitiminin Ana Unsurları

-Pes Etmeyin: Çocuğunuzun öfke nöbetini, patladığında istediğini vererek sonlandırma dürtüsüne direnin. Pes etmeniz, onlara öfke nöbetlerinin işe yaradığını öğretir.

-Sakin ve Tutarlı Olun: Kendi duygularınızı kontrol ettiğinizde, daha iyi ve tutarlı sonuçları öğretebilir ve uygulayabilirsiniz. Sert veya öfkeli tepkiler, çocuğunuzun sözlü veya fiziksel saldırganlığını artırma eğilimindedir. Sakin kalarak, çocuğunuza görmek istediğiniz davranışın bir modelini sunmuş ve öğretmiş olursunuz.

-Olumsuz Davranışı Görmezden Gelin ve Olumlu Davranışı Övün: Küçük yaramazlıkları görmezden gelin; çünkü azarlamak veya durmasını söylemek gibi olumsuz dikkatler bile davranışlarını pekiştirebilir. Bunun yerine, teşvik etmek istediğiniz davranışlar için bolca belirgin övgüde bulunun. ("Aferin" yerine "Sakinleştiğin için teşekkür ederim" gibi.)

-Tutarlı Sonuçlar Kullanın: Çocuğunuz, olumsuz davranışların sonuçlarının ne olduğunu (örneğin, zaman aşımı) ve olumlu davranışlar için ödüllerin neler olduğunu (örneğin, tablette zaman geçirmek) bilmelidir. Ve bu sonuçları her seferinde uyguladığınızı göstermelisiniz.

-Öfke Nöbeti Bittikten Sonra Konuşun: Yapmak istemeyeceğiniz bir şey, üzgün bir çocukla mantık yürütmeye çalışmaktır. Çocuğunuzun sakinleşmeden önce onunla konuşmaya çalışmayın. Sakinleştiği zaman,iletişim becerilerini pratiğe dökmelerini teşvik etmelisiniz.

-Sakinleşmek İçin Bir Araç Kutusu Oluşturun: Hem siz hem de çocuğunuz, sakinleşmek için kullanabileceğiniz bir "kendini yatıştırma araç kutusu" oluşturmalısınız. Yavaş nefes almak gibi rahatlamanıza yardımcı olacak şeyler yapabilirsiniz; çünkü aynı anda hem sakin hem de öfkeli olamazsınız. Birçok teknik vardır, ancak nefes almanın güzel yanı, her zaman elinizin altında olmasıdır.

Unutmayın, çocuğunuzun duygularını yönetmesine yardımcı olmak zaman ve sabır gerektirir. Onunla birlikte çalışarak, hem onun hem de ailenizin yaşam kalitesini artırabilirsiniz.